‘Daily’ and other poems
ကြည်ဇော်အေး /Kyi Zaw Aye (1977-2022)
First published in Burmese in Hmyarnatmaung Magazine, Yangon, December 2002.
Daily
In the morning news every single day
we read our lives.
We wake up like corpses,
go to bed like corpses.
Even the unborn is guilty
as charged.
Everyone from our village is
a Phaya-alaung, a Bodhisattva.
We are alaung, corpses, who are
unable to see Phaya, the Buddha.
The newspaper flaps
in the wind.
The wind wafts up
the stench of burning cow dung.
Don’t you forget—
the poem you’ve just read is
true crime.
နေ့စဉ်သတင်းစာ
မနက်လင်းတိုင်းဖတ်နေရတဲ့သတင်းတွေက
ငါတို့အသက်တွေပဲ
လူသေတွေလို အိပ်ရာထပြီး
လူသေတွေလို အိပ်ရာဝင်ကြ
မမွေးရသေးတဲ့ကလေးဟာ
အပြစ်ရှိသတဲ့
ဒို့တစ်ရွာလုံးက
ဘုရားအလောင်းတွေချည်းပဲတဲ့
ဘုရားမမြင်တဲ့အလောင်းတွေ
သတင်းစာဟာ
လေထဲမှာတဖျပ်ဖျပ်လန်နေတယ်
နွားချေးညှော်နံ့က
လှိုင်တက်နေတယ်
မမေ့ပါနဲ့
လူကြီးမင်းအခုဖတ်နေတဲ့ကဗျာဟာ
မှုခင်းဖြစ်ရပ်မှန်ပါ ။
21 June 2022
— —
Costly pastime
The sinkhole takes time,
just let me be struck by lightning.
A gust
unearths the stench of corpses,
buried in the paddies.
A murder of crows
break loose on a burning roof.
Golden guest brandishes
a torch.
Silver guest brandishes
a sword.
I wrapped my wicked heart
in cotton wool. That only
made my eyes wet.
Book a room in my name
at an exclusive resort.
I will lure Hell into it.
ဈေးကြီးတဲ့အပန်းဖြေနည်း
မြေမျိုတာက ကြာတယ်
မိုးကြိုးသာ ပစ်လိုက်
ညှော်နံ့ထွက်နေတဲ့ လယ်ကွင်းများပေါ်
လေရူးဟာ ပင့်ခဲ့
ပူလောင်နေတဲ့ အိမ်ခေါင်မိုးများပေါ်
ကျီးများ ပြိုခဲ့
ရွှေဧည့်သည်ဟာ
မီးတုတ်တရမ်းရမ်း
ငွေဧည့်သည်ဟာ
ဓားတရမ်းရမ်း
အကျင့်မကောင်းတဲ့
နှလုံးသားကို အလိုလိုက်မိလို့
ငါမျက်ရည်ဝဲရ
ဈေးကြီးတဲ့အပန်းဖြေစခန်းမှာ
ငါ့နာမည်နဲ့ အခန်းတစ်ခန်းယူထားပါ
ငရဲကို
ငါချော့ခေါ်ခဲ့မယ် ။
19 June, 2022
Yangon
By royal appointment
there’s a sprinkle of monsoon over the streets.
By royal appointment
every nook and corner of the city is soaked.
The squall has fallen off the roofs of high rises.
He now lives in the back alleys.
Life or death— doesn’t matter.
On the day of coughing up blood
desires precipitate a bumper-to-bumper congestion.
What a place,
even dead leaves have no space to land!
Sweat beads spew out of a chimney.
Sighs smoulder like sawdust fire.
Second-hand everywhere.
In the meantime,
a fortune that lacks a distinguishing feature,
goes under the knife.
— —
ရန္ကုန္
အလိုေတာ္အရ
မိုးက လမ္းမေတြေပၚတဖြဲဖြဲ
အလိုေတာ္အရ
ၿမိဳ႕ရဲ့တစ္နံတစ္လ်ား ရႊဲရႊဲစိုလို႔။
တိုက္ေခါင္မိုးေတြေပၚက ေလွ်ာက်လာတဲ့ေလရူးဟာ
ေနာက္ေဖးလမ္းၾကားထဲမွာ ေနတယ္။
ေသမထူး ေနမထူး
ေခ်ာင္းဆိုးေသြးအန္ေန႔တစ္ေန႔မွာ
အလိုဆႏၵေတြ ယာဥ္ေၾကာပိတ္ဆို႔မႈျဖစ္တယ္။
သစ္ရြက္ေျခာက္ကေလးေတြေတာင္
ခ စရာ ေျမမရွိတဲ့ အရပ္ပါကြယ္။
ေခါင္းတိုင္ထဲက ထြက္လာတဲ့ေခၽြးေတြ
ဖြဲမီးလိုသက္ျပင္းေတြ
အေဟာင္းထည္ေတြ
ထင္ရွားတဲ့အမွတ္အသားမရွိေသာ ကုသိုလ္ကံဟာ
ေဆးရံုမွာ ခြဲစိတ္ကုသမႈ ခံယူေနတယ္။
Kyi Zaw Aye (1977-2022) hailed from the town of Alon, Monywa, and was recognised as one of the most significant voices in contemporary Myanmar poetry. Since his debut in Cherry magazine in 2000, he had published twelve poetry collections and two books of essays, and received accolades from several poetic communities in Myanmar. Kyi Zaw Aye’s later work indicates that he suffered from survivor guilt, associated with his friends, K Za Win (1982-2021) and Khet Thi (1976-2021), two other prominent Monywa poets who were murdered by the security forces in the anti-junta protests in March 2021 and May 2021 respectively. In Yangon, in October 2022, Kyi Zaw Aye collapsed over his drinks and never came back to life.